Postao je prepoznatljiv široj javnosti nakon zapažene uloge popa Đorđa u poznatoj seriji „Selo gori, a baba se češlja“.  Međutim, Ivan je godinama pre ove uloge gradio glumačku karijeru, još od detinjstva. Glumom je počeo da se bavi sa deset godina, a čak dva puta proglašen je najboljim mladim glumcem dečje scene Srbije. Uprkos tome što je oduvek imao ljubav prema umetnosti, uprkos želji i svim izgledima za odličnu karijeru, i pre svega, upis na Fakultet dramskih umetnosti, njegova karijera je išla drugim tokom, a kako sam kaže  „sudbina je imala druge planove, pa je život, spletom okolnosti, jedno vreme išao drugim tokom“.

Ipak, na sreću, vratio se svom pozivu, te je, pre najprepoznatljivije uloge glumio u još nekim poznatim ostvarenjima. Snimio je četiri filma i igrao u pozorištu. Godine 2004. se pojavio u igranoj televizijskoj seriji „Tragom Karađorđa“, dok je dve godine kasnije tumačio lik Stevana Sinđelića u filmu „Bitka na Čegru“. Kasnije je igrao i vožda Karađorđa u ostvarenju „Crna Zora“, koje je zatvorilo 42. Filmske susrete u Nišu.

U seriji „Selo gori, a baba se češlja“

U tom poduhvatu dobio je ulogu mladog sveštenika Đorđa, a kaže da mu je dodatnu odgovornost stvaralo to što igra sa velikim imenima našeg glumišta poput Mande, Ljiljane Stjepanović, Olge Odanović i ostalih, što mu je, priznaje, ujedno bila i čast.

Sa Radošem Bajićem

Sa Radošem je kasnije sarađivao i na projektu „Ravna Gora“, te filmu „Za kralja i otadžbinu“ rađenom po motivima serije. Na pitanje o svojoj najdražoj ulozi govori:

Inače, ova serija je originalno zamišljena kao prvi deo trodelnog ciklusa pod naslovom „Dramska trilogija 1941–1945“, a koji se trebao baviti istorijom Srbije i srpskog naroda za vreme Drugog svetskog rata. Izazvala je veliku pažnju u samoj Srbiji, ali i velike kontroverze u susednim državama, gde se često optuživala za istorijski revizionizam, odnosno pokušaje da se sa pozicija srpskog nacionalizma rehabilituje četnički pokret. Protiv serije se okrenuo i deo srpskih medija, ali i istoričara, koji su je kritikovali zbog „istorijskih netačnosti“ i "proizvoljnog" scenarija. Snimanje serije je posle prve sezone nažalost prekinuto. Bajić je umesto dve planirane sezone 2015. godine kao nastavak snimio film pod naslovom „Za kralja i otadžbinu“.

U seriji „Ravna gora“

Potom se Ivan pojavljivao i u serijama „Šifra Despot“, odnosno „Psi laju, vetar nosi“. Često u intervjuima ističe da ne postoje reči kojima bi mogao da iskaže zahvalnost i lepo mišljenje o Bajiću.

U međuvremenu, igrao je u dokumentarnim sadržajima u produkciji Radio-televizije Srbije i za istu televiziju 2011. snima TV dramu "Znakovi pored puta" po romanu Ive Andrića. Godine 2019. dobio je ulogu u filmu „Milojev dar“, rediteljke Branke Bešević Gajić. Vučković takođe tumači lik Karađorđa u scenskom prikazu „Karađorđe kojekude“.

Znakovi pored puta

Kako je veoma posvećen Bogu u svojoj biografiji navodi  da je „u životu sve moguće, ali je vera najvažnija“. Ona ga je, kaže, održala u teškim momentima, pružala nadu i smatra da je zahvaljujući molitvi uspeo da se iskaže kao umetnik, kada je skoro pa digao ruke od glumačkog poziva, te sebe navodi kao dobar primer za to da je, kako sam kaže, u životu sve moguće.

Ivan sa svojom porodicom i dalje živi u Velikoj Plani. Iako je kod nas i dalje teže napredovati iz manjeg mesta u bilo kojoj profesiji, pa tako i glumi, glumac ne smatra da ga to u bilo čemu sputava, jer se pojavljuje  samo kada za tim ima potrebe i kada smatra da to ima smisla.

Snimanje „Vrata Srbije“

Ovaj tekst nastao je u sklopu projekta „ Uspešni Planjani – iz arhive na internet“ koji sufinansira opština Velika Plana po osnovu Konkursa za sufinansiranje projekata proizvodnje medijskih sadržaja iz oblasti javnog informisanja na teritoriji opštine Velika Plana u 2019.godini.

Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.