Tridesetih godina četvrtog veka rođen je Vasilije iz Cezareje, episkop kapadokijski (današnja Turska). Važi za osnivača monaške tradicije u istočnom hrišćanstvu. Živeo je u vreme cara Konstantina koji je ozvaničio slobodu hrišćanstva.  

Poznat po skromnom, smernom i asketizmu privrženom životu, kao i dobročinstvima, Vasilije je ipak najznačajniji kao teolog koji je ujedno ostavio niz značajnih knjiga, različitih spisa, pouka…

Svojim „Velikim i malim monaškim pravilima“ postavio je temelje za uređenje monaških zajednica, u „Šestodnevu“ tumači biblijski tekst o stvaranju, a u tri knjige protiv Evnomija pobija njegovo učenje da je moguće spoznati Božiju suštinu.

Delo Svetog Vasilija Velikog koje je najpoznatije vernicima, svakako je služba po njemu nazvana, koja se služi deset puta godišnje – uoči najvećih hrišćanskih praznika.    

Kod Srba se, na dan ovog praznika, priprema poseban kolač, hleb ili pogačice od pšeničnog brašna – vasilica. Kod Grka se sličan kolač naziva "vasilopita".

Danas se slave još dva praznika

Pravoslavna crkva 14. januara proslavlja još dva praznika - Obrezanje Gospoda Isusa Hrista i Novu godinu.

Osmog dana po rođenju, Hristos je po Mojsijevom zakonu, koji je važio za svu jevrejsku mušku decu, obrezan, a tada je i dobio ime.

Pravoslavna Nova godina, s obzirom na dvonedeljnu razliku u kalendarima, proslavlja se 14. januara po novom, odnosno 1. januara po Julijanskom računanju vremena.