Ilija je bio jevrejski prorok u 9. veku pre nove ere iz grada Aronoba, odakle datira priča da su ga kao novorođenče anđeli povijali ognjem i hranili plamenom. Mladost je proveo sam u pustinji u dubokim mislima i molitvi.

Prema verovanju, Sveti Ilija nije umro već se živ, plamenim kočijama, vazneo na nebo pa se ta scena slika na prazničkim ilindanskim ikonama. Narod ga smatra najsilovitijim među ognjenim svecima, pa ga svetkuje s ogromnim strahopoštovanjem. On će, prema predanju, biti preteča drugog dolaska Hristovog, pa će se pred kraj sveta opet javiti, da suzbije silu Antihristovu.

Brojni običaji i verovanja

Po narodnoj tradiciji, Sveti Ilija se vozi na vatrenim kolima koja vuku četiri konja, iz čijih nozdrva izbija plamen. Grmljavina je tutnjava njegovih kola kojima se on vozi po nebu i oblacima. Ukoliko danas grmi, veruje se da će propasti sav rod oraha i lešnika.

Zanimljiva je i izreka među Srbima: "Od Svetog Ilije sunce sve milije", koja opisuje promenu vremena, odnosno blago zahlađenje, nakon ovog praznika.

Sveti Ilija Gromovnik, kako ga još zovu u narodu, obeležava se u najsušnije i najtoplije doba godine, a običaj je da se tog dana ne radi u polju, niti u vinogradu, da se ne bi navukao gnev svetitelja.

Veruje se da je dobro da se na praznik Svetog Ilije jede med, jer to donosi zdravlje tokom cele godine. U pojedinim mestima ranije su deci mazali obraze medom, kako bi bila vesela, a za med koji pčelari tog dana vade iz košnica veruje se da je posebno lekovit.

Roditelji deci daju ime po ovom svetitelju jer je simbol snage i neustrašivosti, a mnoge porodice u Srbiji slave Svetog Iliju kao krsnu slavu.